نادعلی مظهرالعجائب ...
این حقیر عادت به زیاده گویی ندارم چون در جایی که کلام زیبای معصوم هست منه آلوده را چه راه ... فقط غرض کمی توضیح بود در مورد مطلب می خواهم مطالب جوری باشد که از تمام ائمه مطلب داشته باشیم ولی خوب مسیر گل پسر زهرا مسیر دیگری است . همگی در مورد فدک می دانید و همه استاد؛ فقط خواستم مطلبی هم در این مورد به روایت اهل سنت نوشته باشم .....
به امید آمدن پسر نازنینش و آرامش دل بیتاب و شکسته همه دوستارانش
ماجرای فدک و غصب آن
بعد از فتح قلعه های خیبر ، بزرگان و مالکان فدک و عوالی ( که هفت قریه در دامنه کوههای مدینه تا سیف البحر در کنار دریا و منطقه ای حاصلخیز از نخلستانهای زیاد و مناطق کشت غله بوده است ) به خدمت حضرت رسول اکرم ( ص) رسیدند و با عقد قرارداد صلحی نصف فدک را به رسول گرامی (ص) دادند و نصف دیگر را برای خودشان برداشتند . که یاقوت حموی صاحب معجم البلدان ، احمد بن یحیی بلاذری در تاریخ خود ، ابن ابی الحدید به نقل از ابوبکر جوهری ، محمدبن جریر طبری در تاریخ کبیرو بسیاری دیگراز مشاهیر اهل سنت نقل نموده ادند .
پس از بازگشت به مدینه طیبه جبرئیل آیه شریفه 26 سوره بنی اسرائیل ( اسراء ) را بر پیامبر فرود آورد :
" و به خویشان نزدیک خود و بینوایان و در راه ماندگان حقوق آنها را ادا نما و هرگز اسراف و تبذیر نکن "
رسول اکرم تامل نمود که ذوی القربی کیست و حق آنها چیست ؟ که جبرئیل مجددا شرفیاب شد و عرض کرد خداوند عزو جل می فرماید : " فدک را به فاطمه ( س ) واگذار کن "
رسول اکرم (ص ) فاطمه ( س ) را فرا خواندند و فرمودند :
" خداوند مرا امر فرموده که فدک را به تو واگذارم "
و در همان مجلس آن حضرت فدک را به فاطمه (س) بخشیدند .
احمد ثعلبی در تفسیرالبیان ، جلال الدین سیوطی در جلد چهارم تفسیر خود از حافظ ابن مردویه از ابی سعید خدری ، حاکم ابوالقاسم حسکانی در تاریخ خود ، ابن کثیر در تاریخ خود ، شیخ سلیمان بلخی در باب 39 ینابیع المودة از تفسیر ثعلبی وجمع الفوائدو عیون الاخبار نقل می کنند که :
" لَما نُزِلَت وَ اتِ ذاالقُربی حَقًهُ دَعَا النًبِی (ص) فاطِمَةَ فَاَعطاها فَدَکَ الکَبِیرَ "
یعنی : " هنگامی که آیه ( و به خویشان نزدیک خود حقشان را عطا کن ) نازل گردید پیامبر (ص) فاطمه (س) را فرا خواندند و فدک بزرگ را به او عطا نمودند . "
تا رسول اکرم (ص) زنده بود فدک در تصرف فاطمه (س) بود و حضرت فاطمه سالانه در سه قسط اجاره آن را دریافت می کرد . حضرت صدیقه (س) به اندازه یک قوت یک روز خود و فرزندانش از آن بر می داشت و بقیه را میان فقرای بنی هاشم و زاید برآن را به سایر فقرا و ضعفا انفاق می فرمود.
بعد از رحلت رسول اکرم (ص) مامورین خلیفه اول رفتند و فدک را تصرف کردند و مستاجرین حضرت زهرا(س) را بیرون کردند . خلیفه اول به حدیث مجعولی از قول پیامبر (ص) استناد نمود که " ما گروه پیامبران چیزی به ارث نمیگذاریم وآنچه از ما می ماند همه صدقه است " .
در حالیکه اولا : فدک ارث نبوده است و به شهادت کتب معتبر اهل سنت که بعضی را ذکر کردیم هبه و بخشش بوده است که پیامبر به امر الهی در زمان حیات خویش ان را به دختر عزیزش بخشیده است .
ثانیا : اصل حدیث مطرود و با طل است ، زیرا به بیان قرآن کریم بسیاری از پیامبران برای فرزندان خویش ارث گذاشته اند و این استشهاد را بی بی مظلومه حضرت زهرا (س) در خطبه غرای خویش بیان فرموده اند .
(پایان قسمت اول )
